Τα εύφορα λιβάδια της πανέμορφης Άνδρου, νοητής γεωγραφικής προέκτασης της Εύβοιας και κατά επέκταση της ηπειρωτικής Ελλάδας, είναι φυτεμένα με πορτοκαλιές, λεμονιές, κιτριές, μουριές, τζιτζιφιές, ροδιές, συκιές, εκλεκτά κρεμμύδια και τα ταπεινά, γαλλοφερμένα λάχανα Σιάμ. Το νησί παράγει λάδι, κρασί και χωνευτικά ηδύποτα από εσπεριδοειδή. Σε χρόνους περασμένους, υπήρχε εδώ εκλεκτό μετάξι, αλλά και κριθάρι και σιτάρι ποιότητας, με 165 παραγωγικούς νερόμυλους. Τα βουνά καλύπτονται από κουμαριές. Τα κούμαρα και τα μαύρα μούρα αποστάζονται για να δώσουν το κουμάρι, ένα γλυκόπιοτο ρακί.Οι καρποί των εσπεριδοειδών γίνονται σιροπιαστά λαχταριστά γλυκά του κουταλιού και ζαχαρωμένα κόντιτα, τα σύκα νόστιμες τσαπέλες και τα αμύγδαλα μυρωδάτα αμυγδαλωτά πασπαλισμένα με κρουστή αχνοζάχαρη. Κόρθι, Χώρα, Μπατσί, Γαύριο, γεωγραφικά στίγματα, αναφορές σε φυσικές ομορφιές, ευωχίες και ευζωία. Στο νησί υπάρχει ιδιαίτερη προτίμηση στη χοιροτροφία, το κρέας καταναλώνεται νωπό, αλλά και σε άλλα πικάντικα εδέσματα (αλάντες, ζηλάδια, σύγλυνα κ.α). Στη Χώρα τρώνε, ακόμη μέχρι σήμερα, το κοτόπουλο με ρύζι Μιλανέζα, γαστρονομικό κατάλοιπο των Ενετών, αλλά και φουρτάλια (ομελέτα με πατάτες, δυόσμο, ντόπια ανδριώτικα λουκάνικα, γλύνα) και δύο πεντανόστιμα τυράκια, το φρέσκο, λευκό ανάλατο xλωροτύρι και τον ολόπαχο, γευστικό μανούσο.