Σίκινος


Στην άγονη γραμμή, στη νότια πλευρά των Kυκλάδων μεταξύ Ίου και Φολεγάνδρου, κουρνιάζει η μικροσκοπική Σίκινος. Λιγοστοί αλλά ζεστοί οι κάτοικοι, με το ανελέητο κυκλαδίτικο φως να μεγεθύνει και να συνθλίβει το τοπίο, με αγέρωχους, απάτητους γκρεμούς και με τη θάλασσα να σμιλεύει ακτές και να φτιάχνει χαριτωμένες παραλίες με πεντακάθαρα νερά. Στα χρόνια τα παλιά λεγόταν Οινόη χάρη στα πολλά της αμπέλια. Στο Κάστρο, ένα από τα πιο καλαίσθητα οικιστικά σύνολα των Κυκλάδων, τα παλιά αρχοντικά και τα όμορφα καλντερίμια μιλάνε για αλλοτινές αγάπες και πλούτη. Τα σπίτια ανακαινίστηκαν με σεβασμό στην παράδοση: διακοσμητικά και χρηστικά στοιχεία από σχιστόλιθο, αχνά χρώματα στα παραθυρόφυλλα και στις πόρτες. Στο Χωριό, βουερά δρομάκια και λευκά πεζούλια φέρνουν κοντά τους ανθρώπους και ενώνουν σπιτικά και συναισθήματα. Η μελισσοκομία στο νησί κρατά εδώ και αιώνες και δίνει το εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι για το ντόπιο παστέλι και τους λουκουμάδες. Οι νοικοκυρές φτιάχνουν γλυκό καρπούζι και τη διαγκουρένια (χυλό από χυμό καρπουζιού και ζύμη, με μέλι και σουσάμι, από πάνω). Γεμιστό κατσικάκι και κρασάτος κόκορας, και ανάλατο μανούρι, πιτούλες με ανθότυρο, κρίταμος και βολβοί τουρσί, πίτες με κρεμμύδι και ξινόγαλο, πουράζενες (ντολμαδάκια με φύλλα του βουνού), παστέλι και κόκκινο σικινιώτικο κρασί, θα καταγραφούν στη μνήμη, σαν γαστρονομικές ευωχίες και εμπειρίες.

ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Επιμελητήριο Κυκλάδων Επιμελητήριο Δωδεκανήσου
Copyright © 2024 Aegean Cuisine.
Βρείτε μας και εδώ