Σαντορίνη


Το νησί της λάβας και της απέραντης ομορφιάς, «κόρη ενός μεγάλου θυμού» κατά τον Ελύτη, όταν, γύρω στα 1500 π.Χ., το θυμωμένο ηφαίστειο ξέρασε καυτή λάβα, βυθίζοντας το κεντρικό κομμάτι του νησιού και εξαφανίζοντας δύο πολιτισμούς. Θήρα η αρχαία ονομασία, Σαντορίνη το όνομα που έδωσαν οι ενετοί κατακτητές. Η Σαντορίνη συνεπαίρνει τον επισκέπτη με την ιδιάζουσα κομψή αρχιτεκτονική της, με τα λαξευμένα υπόσκαφα και τα διώροφα, από μαύρη ηφαιστειακή πέτρα καπετανόσπιτα, με τους οικισμούς της κουρνιασμένους στα ύψη ιλιγγιωδών βράχων. Το νησί έχει μια έμφυτη ροπή προς τις εκπλήξεις και πρόσφατα, τα έγκατα του Ακρωτηρίου αποκάλυψαν τα, προ εκρήξεως, θαυμαστά δείγματα διατροφικών συνηθειών. Οι Σαντορινιοί του πάλαι ποτέ έτρωγαν ρόδια, σύκα, αμύγδαλα, ελιές, λάδι και όσπρια, κυδώνια, αχινούς, χτένια, πεταλίδες και τρίτωνες και σουβλάκι! Μία τετράπλευρη, χαμηλή, λιθόκτιστη εξέδρα αποτελούσε την εστία κάθε σπιτιού στο Ακρωτήρι της αρχαιότητας. Πάνω της ακουμπούσε η πήλινη χύτρα για βράσιμο τροφίμων, αλλά η εστία που χρησίμευε και για το ψήσιμο του κρέατος σε οβελούς, δηλαδή σουβλάκια, όπως δείχνουν τα ειδικά στηρίγματα, οι λεγόμενοι κρατευτές, που έχουν βρεθεί στις πρόσφατες ανασκαφές. Γευστικότατη η κουζίνα της Σαντορίνης: ξακουστή και λαχταριστή φάβα, αφράτοι ντοματοκεφτέδες και κολοκυθοκεφτέδες, νοστιμότατη, πικάντικη μελιτζανοσαλάτα, ζουμερά ντοματάκια λιαστά και γευστικός ντοματοπελτές, λευκές μελιτζάνες τηγανιτές, θαλασσινά, λούντζα σε βισάντο με ζάχαρη και μαραθόσπορο. Ο οίνος άρχισε να ευφραίνει «καρδίαν Θηραίων» από τις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. με τα υπέροχα ντόπια, μοναδικά κρασιά Ασύρτικο, Αθήρι, Αιδάνι και Visanto (το ξακουστό Σαντορινιό κρασί το οποίο χρησιμοποιούσαν οι ορθόδοξες εκκλησίες της Ρώσικης αυτοκρατορίας για τη Θεία Μετάληψη). Τα παλιά αυτόχθονα κλήματα βρίσκονται σε αμμώδες έδαφος, φτωχό σε άργιλο, που αποτελείται από λάβα και ηφαιστειακή στάχτη. Εξαιτίας των μελτεμιών οι αμπελουργοί, εδώ και χιλιάδες χρόνια, εφαρμόζουν ένα σωτήριο τρόπο κλαδέματος των αμπελιών: στριφογυρίζουν το κλήμα γύρω - γύρω ώστε να σχηματιστεί ένα στρογγυλό προστατευτικό καλάθι, η λεγόμενη αμπελιά ή κουλούρα, μέσα στην οποία μεγαλώνουν προστατευμένα τα τσαμπιά. Πρόσθετη προστασία από την αιολική διάβρωση, προσφέρουν οι ξερολιθιές, κλιμακωτές πεζούλες χτισμένες με κομμάτια πετρωμένης λάβας.

Περισσότερα
Περισσότερα
ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ
Περισσότερα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Επιμελητήριο Κυκλάδων Επιμελητήριο Δωδεκανήσου
Copyright © 2024 Aegean Cuisine.
Βρείτε μας και εδώ