Πάρος


Τρισχαριτωμένο νησί, με το μαλακό γεωγραφικό ανάγλυφο, τα λευκά σπίτια, την εκκλησία της Παναγιάς με τις 100 πύλες και το υπέδαφος με τη «παρία λίθο» (το λευκό, καθαρό, σχεδόν διάφανο και λεπτόκοκκο με κρυσταλλική υφή μάρμαρο), έχει  εύκρατο κλίμα και τα λεπτά, ξηρά, ορεινά εδάφη ευνοούν την παραγωγή οίνων γλυκών και αρωματωδών, πλούσιων σε οινόπνευμα, χρώμα και σώμα. Με τα αμπέλια να «έρπουν» στο χώμα, λόγω των ισχυρών ανέμων, η αμπελουργία ήταν και είναι κύρια καλλιέργεια στην Πάρο, καθώς το κρασί μαζί με το κριθάρι ήταν τα προϊόντα από τα οποία εξαρτιόταν η οικονομία του νησιού. Στα παλιά τα χρόνια, πριν ο βενετικός στρατός κάψει όλα τα λιόδεντρα της Πάρου, υπήρχε πολύ και εκλεκτό λαδάκι, το οποίο στις μέρες μας παράγεται ακόμη, σε λιγοστή ποσότητα, από τα φροντισμένα λιοστάσια στις Λεύκες.Νερά πηγαία ή ρέοντα δεν υπάρχουν στο νησί, αλλά οι πεδιάδες καλλιεργούνται με επιμέλεια και μεράκι, δίνουν κηπευτικά και νοστιμότατα πεπόνια, ενώ παλιότερα παρείχαν σουσάμι, σιτάρι, κριθάρι και όσπρια που συνόδευαν αρμονικά στη κατσαρόλα και στο φούρνο πέρδικες και αγριοπερίστερα, λαχταριστό χοιρινό κρέας και υπέροχα αρνιά που τρέφονταν στα σπίτια με ψωμί και φρούτα. Σήμερα, η θάλασσα και η χλωρίδα και πανίδα της Πάρου προσφέρουν στον ουρανίσκο κακαβιά, γούνα, σαλάχι σαλάτα, τραγανούς κολοκυθοκεφτέδες και ντοματοκεφτέδες, ρεβιθάδα, καράβολους, κάλφα με σκορδαλιά, ξινομυζήθρες, λαδοτύρια, τυριά της άρμης, τουλουμίσιες μυζήθρες, γλυκά του κουταλιού, ραφιόλια, μυζηθροπιτάκια, λαμπροκούλουρα, λαζαράκια, πετιμεζένιους, σκαλτσούνια, όλα συνοδευμένα από μεθυστική σούμα.

Περισσότερα
Περισσότερα
ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Επιμελητήριο Κυκλάδων Επιμελητήριο Δωδεκανήσου
Copyright © 2024 Aegean Cuisine.
Βρείτε μας και εδώ