Στους ναούς των οικισμών της Σίφνου, στα μοναχικά, κατάλευκα ξωκλήσια και στα σεπτά μοναστήρια του νησιού γίνονται, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, την παραμονή της εορτής των Αγίων, χαριτωμένα πανηγύρια οργανωμένα με φροντίδα από τους «πανηγυράδες». επιμελείται τον καθαρισμό, το άσπρισμα, το σημαιοστολισμό της εκκλησίας, την παραγγελία άρτων, πρόσφορου και παστελιών για τα κεράσματα. Ανήμερα του πανηγυριού ο «πανηγυράς» θα επαναφέρει στο ναό, πεζός ακολουθούμενος από πιστούς, την εικόνα που φιλοξενεί για ένα χρόνο στο σπίτι του. Ψέλνεται ο εσπερινός και κατόπιν, στις «τράπεζες της αγάπης», προσφέρονται αχνιστή φουρνιστή ρεβιθάδα, ελιές, κοκκινιστό κρέας με μακαρόνια και τριμμένο κεφαλοτύρι, βακαλάος, άφθονο ντόπιο κρασί, ενώ οι συνδαιτημόνες, με «κουταλοκτυπήματα», εύχονται «στην υγεία του πανηγυρά»! Το γλέντι κρατάει μέχρι τα ξημερώματα με χορούς, τραγούδια και αυτοσχέδια, σατυρικά ποιήματα. Το πρωί της εορτής γίνεται η θεία λειτουργία και ο επόμενος «πανηγυράς» παραλαμβάνει την εικόνα για φιλοξενία στο σπίτι του. Η μοναδική εικόνα που δεν μετακινείται και παραμένει όλο το χρόνο στη μητρόπολη του χωριού του «πανηγυρά», είναι η εικόνα της «Παναγίας Χρυσοπηγής», πολιούχου της Σίφνου. Μετά τα μεσάνυχτα, οι «πανηγυράδες» κάθονται αποκαμωμένοι να φάνε και στα τραγούδια της τάβλας, ακολουθώντας τους μουσικούς δρόμους των οργανοπαιχτών «σολάρουν», το τετράστιχο που επιθυμούν.
Ολοχρονίς το ημερολόγιο καταγράφει τα παρακάτω σιφνέικα πανηγύρια: