Στη πανέμορφη Κύθνο με τα σκουρόχρωμα «μεταλλικά» πετρώματα και τις αμέτρητες, μαγευτικές παραλίες, την παραμονή των Αγίων Θεοδώρων οι ανύπαντρες κοπέλες παίρνουν από το πηγάδι το «αμίλητο νερό» και τρεις γυναίκες με το όνομα Μαρία, με λίγο αλεύρι, φτιάχνουν μια πίτα με πολύ αλάτι, την «αρμυρόπιττα». Το ίδιο βράδυ, σε κάθε γειτονιά ανάβουν μια φωτιά, τη «φωτάρα», πάνω από την οποία πηδούν οι νέοι κάνοντας μια ευχή. Οι νεαρές ανύπαντρες κοπέλες ρίχνουν ένα φύλλο ελιάς στη φωτιά και καταλαβαίνουν, από την όψη του, αν τα αισθήματα που τρέφουν για κάποιον νέο έχουν ανταπόκριση. Παίρνουν κάρβουνα από τη «φωτάρα» και ανάβουν το μαγκάλι για να ψήσουν την «αρμυρόπιττα». Η νέα δεν πίνει νερό σε όλη τη διάρκεια της νύχτας και τρώει ένα κομμάτι από την πίτα. Σε ένα άλλο κομμάτι δένει τρεις κλωστές, κόκκινη, μαύρη και γαλάζια και το βάζει κάτω από το μαξιλάρι της. Ο νέος που θα εμφανιστεί στον ύπνο της και θα της φέρει νερό να ξεδιψάσει θα γίνει ταίρι της. Όταν ξυπνήσει το πρωί τραβάει στην τύχη, χωρίς να κοιτάξει, από το κομμάτι κάτω από το μαξιλάρι της μια κλωστή. Αν αυτή είναι κόκκινη η νέα θα παντρευτεί αυτόν που αγαπά, αν είναι μαύρη θα παντρευτεί χήρο και εάν είναι γαλάζια έναν άντρα όχι από το νησί.
Στη Κύθνο, τα έξοδα, την οργάνωση του πανηγυριού και την φροντίδα της εκκλησίας αναλαμβάνουν οι «πανηγυράδες» οι οποίοι φιλοξενούν ολοχρονίς την εικόνα του Αγίου στο σπίτι τους.
Σημαντικές είναι οι γιορτές αφιερωμένες στην Παναγία, με προεξέχουσα της πολιούχου Παναγίας Κανάλας στις 15 Αυγούστου και 8 Σεπτεμβρίου.
Το Δεκαπενταύγουστο γίνονται επίσης τα πανηγύρια της Παναγίας Στρατηλάτισσας και της Παναγίας του Νίκους που διαρκούν δύο ημέρες. Στα τραπέζια απλώνονται νόστιμη κρεατόσουπα, ντομάτες γεμιστές, ψητό κρέας, κρασί και γλυκό κριθαροσμιγαδόψωμο και γίνεται τρικούβερτο γλέντι με μουσικές και μπάλο.
Στις 24 Αυγούστου, γλεντάμε επίσης στο πανηγύρι της Παναγίας του Κάστρου.
Εκτός από τους εορτασμούς στη χάρη Της στη Κύθνο γιορτάζονται με πανηγύρια:
