Στην Ίο, το εστιατόριο του Γιώργου Δράκου «κλείνει» τη μια άκρη του θρυλικού Μυλοπότα, σαν μικρό ακρωτήρι. Υπάρχει εκεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’60, από τότε δηλαδή που οι χίπις παραθέριζαν στις γύρω σπηλιές. Πίσω από το εστιατόριο κρύβεται ο ήλιος όταν πάει να βασιλέψει. Είναι κομμάτι του τοπίου, σαν τη φαρδιά αμμουδιά, τα βράχια και τα σπίτια των γάλλων ζωγράφων στην απέναντι μεριά της παραλίας. Οι βάρκες είναι δεμένες και τα δίχτυα σωριασμένα κοντά στις μπλε καρέκλες. Τα κεφαλόπουλα τριγυρίζουν δίπλα ακριβώς, όπως και οι γάτες, τσιμπολογούν τα ψίχουλα που πέφτουν από τα τραπέζια στο νερό.

Από τότε που ξεκίνησε να λειτουργεί αυτό το εστιατόριο άλλαξαν πολλά εδώ στο Μυλοπότα. Τα υλικά για την κουζίνα δεν έρχονται πια με γαϊδούρι από τη Χώρα. Ούτε οι πελάτες παίρνουν το μονοπάτι για να φτάσουν στο μαγαζί, και στις σπηλιές, αυτά τα μεταφυσικά σχήματα βράχων της Ίου, δε μένει κανένας.

Ωστόσο κάποια πράγματα δεν έχουν αλλάξει. Κάποιος πηγαίνει κάθε πρωί στο μικρό μποστάνι του για να μαζέψει κολοκυθοκορφάδες που θα γίνουν γεμιστές με ρύζι (τα τσιμέτια) ή τηγανητές με κουρκούτι. Ένας άλλος τυροκομεί και πήζει το ξινό, ένα μαλακό λευκό τυρί, «ενδημικό» του νησιού, που το απλώνουν πάνω από το ντάκο ή την ντοματοσαλάτα. Δεν έχει αλλάξει θέση ούτε το τραπεζάκι με τους δύο λευκούς κουβάδες με θαλασσινό νερό, εκεί στην άκρη της προβλήτας. Πάνω σε αυτό το μπλε τραπεζάκι καθαρίζονται τα φρέσκα ψάρια. Ιδιαίτερα οι μεγάλες κόκκινες σκορπίνες που θα γίνουν ψητές, μία συνήθεια που ταξίδεψε από την Κρήτη, οι οποίες είναι αποκάλυψη.

Η ταβέρνα μας είναι οικογενειακή. Διατηρώντας την παράδοση του Μπαρμπαγιώργη και της Κυραειρήνης, συνεχίζουμε με χαμόγελο και φιλικό σέρβις.

Στον πλούσιο κατάλογο των εδεσμάτων με τα ελληνικά φαγητά και, τους θαλασσινούς μεζέδες ξεχωρίζουν τα ολόφρεσκα ψάρια που μας προμηθεύουν καθημερινά οι Νιώτες και οι Καλύμνιοι ψαράδες τα οποία ψήνονται στα κάρβουνα, η αστακομακαρονάδα, το γιουβέτσι με γαρίδες και μύδια (κορυφαίο πιάτο), η μαρινάρα, το χταποδάκι που το μαγειρεύουμε με τέσσερις ξεχωριστούς τρόπους, το τηγανιτό ρύζι με θαλασσινά, η ψαρόσουπα και οι νησιώτικοι ρεβυδοκεφτέδες. Όλα αυτά συνοδεύονται από το πολύ καλό Κυκλαδίτικο χύμα κρασί ή το παραδοσιακό καραφάκι ούζο από το Πλωμάρι της Λέσβου.

Λειτουργεί από αρχές Μάη έως τα τέλη Σεπτέμβρη κάθε έτους και από ώρα 13:00 έως 24:00.