Το ντόπιο παστό χοιρινό της Σαντορίνης. Είναι παρόμοιο με τη λούζα που απαντάται σε άλλα μέρη των Κυκλάδων ως προς το ότι γίνεται από φιλέτο, όμως καρυκεύεται με διαφορετικό τρόπο, δεν τυλίγεται ποτέ σε έντερα, ούτε καπνίζεται.

Αφού το φιλέτο τεμαχιστεί, μένει στο αλάτι για μια ημέρα και μετά βυθίζεται στο ξύδι για τρεις ημέρες. Μετά το βγάζουν από το ξύδι, το στεγνώνουν με πετσέτες και το αλείφουν (αντί να το καρφώνουν) με κανέλλα.

Μένει έτσι με την κανέλλα για έξι ώρες, οπότε το μπαχαρικό κολλάει στην επιφάνεια του κρέατος. Στη συνέχεια το αλείφουν με τριμμένο μαύρο πιπέρι, ξερό θρούμπι κι άλλη κανέλλα και το κρεμούν να ξεραθεί για αρκετές εβδομάδες.